دکتر محمدتقی آذرشب عضو کمیسیون زیربنایی و تولیدی دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام در گفتگو با روابط عمومی مرکز مطالعات و بررسی های راهبردی مجمع تشخیص گفت: جمع سپاری نخبگانی فرایندی عقلانی است که تمام آحاد جامعه را به تناسب موضوعاتی که با آن مرتبط هستند، درگیر کرده است. به عبارتی اگر ما کسانی را که خودشان ذی نفع تصمیم گیری های کلان هستند، در فرایند تصمیم، اجماع سازی و اجرا و نظارت مشارکت دهیم، سبب می شود در موضوعات خاص مانند سیاست های کلی همگرایی صورت بگیرد و نخبگان خودشان را در تمام مراحل تحقق سیاست ها دخیل بدانند.
رئیس کمیته توسعه روستایی و عشایری دبیرخانه مجمع با بیان اینکه کار ما در بررسی مشارکت های رسیده در کمیسیون ها، پس از دسته بندی اولیه مرکز مطالعات آغاز شد تشریح کرد: نظرات را در هر کدام از عرصه ها، با هیئتی مرکب از رئیس کمیسیون، روسای کمیته های تخصصی و رئیس پژوهشکده به عنوان دبیر و ۵ نفر از اعضای هیئت علمی پژوهشکده های مرتبط بررسی کردیم که در کمیسیون ما این ترکیب ۱۷ نفر شدند.
وی ادامه داد: ما نظرات رسیده را با پشتوانه حدودا ۱۵۰ نفری پیش بردیم. اعضای کمیسیون ها به صورت مستقل و با کمک هیئت علمی کمیته مربوطه نظرات را بررسی کردند و حاصل آن بحث ها به جلسه تلفیق آمد و توانستیم نظراتی را انتخاب کنیم که از اهمیت بیشتری برخوردار بوده و حایز اهمیت است.
دکتر آذرشب با بیان اینکه بعضا نکات مطرح شده در مشارکت ها جدید و بسیار خوب بوده و برای بندهای جدید سیاستی مبنای توجه خواهد بود، تاکید کرد: نباید انتظار داشته باشیم که همه عزیزانی که در فرایند جمع سپاری شرکت کردند، عینا مانند ما و به توان تخصصی که مجمع دارد، نظر بدهند. لاجرم مشارکت کنندگان افرادی بودند که در اقصی نقاط کشور به فراخور موضوع تخصصی خودشان به محور خاصی توجه کردند و نکته خام آنان، بن مایه یک نظر ارزشمند است که مجمع به آن توجه کرد و الان این نکات در بندهای سیاستی هم لحاظ شد، به خصوص در حوزه زیربنایی و تولیدی.
عضو کمیسیون زیربنایی و تولیدی دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام در خصوص چگونگی جاری شدن سیاست های کلی نظام اضافه کرد: برای جاری سازی سیاست های کلی نظام سیر منطقی وجود دارد. یعنی از بحث تدوین همان ایده اولیه تا تدوین بند سیاستی تا ایجاد گفتمان یا چارچوب مسلط در تحقق ایده های اولیه، لازم است ادبیات گفتمانی واحدی وجود داشته باشد و تفاسیر نتواند سیاست های کلی را از مسیر اصلی خارج کند.
وی گفت: به چارت گفتمانی نیاز داریم؛ یعنی گفتمان سازی، فرهنگ سازی، جریان سازی و الگو سازی.
اگر این چهار طیف خوب انجام نشود قطعا در محیط اجرا با اشکالاتی مواجه خواهیم بود. این موضوع هم باید به تناسب دستگاه های دخیل در آن صورت بگیرد. به عبارتی اگر سیاست های کلی در حوزه توسعه روستایی تدوین کنیم و بعد دستگاهی بیاید قرائت خودش را توسعه روستایی فرض کند، سیاست های کلی قطعا نمی تواند محل اثر باشد. برای جلوگیری از چنین اتفاقاتی لازم است تمام دستگاه های درگیر بخش مربوطه را قبل از پیاده سازی سیاست ها توجیه کرده و با خودمون همنوا کنیم و سهم و نقشی را که باید برعهده بگیرند، از قبل تقسیم کرده و برای اجرایی سازی آنها را با خودمان همگام کنیم.
